19 студзеня выйшлі ў традыцыйны стрым з адказамі на пытанні. Гэтым разам дзяжурным быў Іван Краўцоў, прадстаўнік штаба Віктара Бабарыкі. Галоўнае з эфіру: мы працягваем працу, план працы ёсць, далучайцеся і чытайце канспект прамога эфіру.
У нас складаны этап — многія стаміліся. І самая вялікая небяспека — расчаравацца і абясцэніць тыя поспехі, якіх мы дасягнулі ўлетку і восенню. Часам здаецца, што ўлада пачуваецца даволі ўпэўнена і трымае ўсё пад сваім кантролем. Але на нашу карысць працуюць доўгатэрміновыя працэсы. Нас непазбежна захапляе сусветны тэхналагічны прагрэс, усё больш людзей разумее, што бягучая мадэль улады састарэла. Яна не забяспечвае ні эфектыўнага эканамічнага развіцця, ні творчых працэсаў, ні развіцця чалавечага капіталу.
Усе мы разумеем, што праз год ці два палітзняволеныяі выйдуць на свабоду. І яны застануцца ў краіне, яны патрыёты. І ўсе людзі, якія 9 жніўня прагаласавалі за змены, таксама застануцца ў краіне. Нас большасць!
Паглядзім, ці хопіць гэтага сходу на 2000 чалавек, каб перавярнуць старонку. Без рэальных дзеянняў, без кантакту з грамадства, без абмеркавання, як мы разам будзем выходзіць з гэтага крызісу, прагрэсу ў гэтым пытанні не будзе.
Мы працягваем працу. Трэба помніць, што і Віктар Бабарыка, і Марыя Калеснікава, і Максім Знак, і сябры Віктара, і Эдуард Бабарыка, і валанцёры, якія знаходзяцца ў турме, — мы па-ранейшаму з імі адна каманда. Мы ведаем іх пазіцыю адносна таго, што адбываецца, яны ведаюць нашу пазіцыю. І гэта вельмі важна — быць настойлівымі і быць паслядоўнымі.
Штаб, вы дзе?
Наш штаб моцна пацярпеў і да, і пасля выбару. Нашы асноўныя лідары і многія валанцёры штаба цяпер у турме. Наша праца цяпер вядзецца ў двух гарадах. Частка каманды разам са мной знаходзіцца ў Варшаве, частка каманды разам з Максімам Баграцовым знаходзіцца ў Мінску. Уся наша ключавая каманда непарыўна звязала сваю працу з палітычнай ці каляпалітычнай дзейнасцю.
Сабрана амаль 20% усіх выпадкаў па артыкулах, звязаных з так званымі несанкцыянаванымі мерапрыемствамі. Ад імя Віктара Бабарыкі мы займаемся арганізацыяй партыі. Уся асноўная каманда, каля 20 чалавек, працягвае працу. Аснова падтрымкі Віктара Бабарыкі — гэта не толькі перадвыбарчы штаб, але і дзве-тры сотні валанцёраў, якія працавалі на зборы подпісаў і больш за 8000 сяброў ініцыятыўнай групы, якія зрабілі ўсю працу на этапе збору подпісаў.
Якія чаканні і думкі па хуткім працэсе над Віктарам Бабарыкам?
Мы абсалютна перакананы, што і Віктар Дзмітрыевіч, і ўсе палітзняволеныя невінаватыя, а іх справы палітычна матываваныя. Абарона скончыла азнаямленне са справай 16 студзеня, і на дадзены момант адвакаты не бачаць падстаў для даказанасці паданага Бабарыкі вінавачання. Пасля перадачы ў пракуратуру справа можа знаходзіцца там цягам 15 дзён. Пасля чаго будуць прызначаны іншыя следчыя дзеянні. Пасля гэтага цягам 2 месяцаў справа павінна быць перададзеная ў суд.
Нам абяцалі, што гэты суд будзе адкрытым і ўсе змогуць азнаёміцца з матэрыяламі справы і вынікам гэтага працэсу. Паглядзім, ці стрымаюць гэта абяцанне. Безумоўна, суд над Віктарам Бабарыкам стане адной з важных падзей года. І мы паглядзім, ці праўду нам кажуць і ці сапраўды варта было трымаць чалавека, які падняў усю краіну, паўгода і не даваць яму ўжываць сваю сілу на карысць ўсёй краіне.
Як ідуць справы з партыяй?
Мы абмяркоўвалі пытанне пастаянная структуры для пастаяннай працы яшчэ з Віктарам Дзмітрыевічам да яго арышту. І ён у сваім відэа, якое мы рыхтавалі загадзя, анансаваў стварэнне нейкага грамадскага руху, і з нашага пункту погляду, гэта безумоўна патрэбна. Поспех грамадзянскай актыўнасці павінен быць замацаваны ў пэўных структурах. Цяпер становішча ў Беларусі жахлівае. І важна зразумець момант, калі мы сапраўды зможам перайсці да працы ў фармаце арганізацыі. Але ў цэлым, патрэбна стварэнне арганізацыі, якая будзе адлюстроўваць пазіцыю Віктара Бабарыкі, адпавядаць ягоным прынцыпам і паводле іх паляпшаць нашу краіну.
Важна правільна выбраць момант. Але ідэя неабходнасці развіваць партыю — добрая, таму што яна дапамагае назапасіць рэсурс. А чалавечы рэсурс і рэсурс грамадзянскай актыўнасці адыграе вырашальную ролю..
Вы правяраеце сяброў каманды штаба, ці няма засланых казачкоў?
Ключавая каманда штаба не змянілася з мая. За гэтыя сем месяцаў у нас не з’явілася падстаў меркаваць, што нехта з яго сяброў можа быць скампраметаваны.
Як штаб Віктара Бабарыкі ўзаемадзейнічае са штабам Святланы Ціханоўскай, НАУ і Каардынацыйнай радай?
Наша супольная кампанія са Святланай была створаная па ініцыятыве нашага штаба. Шмат у чым і Каардынацыйная рада створаная на базе нашага штаба. Таму частка працы нашай каманды скіравана на падтрыманне дзейнасці у тым ліку і КР. Нашы лідары цяпер знаходзяцца ў Беларусі, у турме, Максім Баграцоў знаходзіцца ў Мінску і асноўны склад КР — 40 чалавек — таксама знаходзіцца ў Беларусі. Мы прынцыпова лічым, што без працягу дзейнасці ў краіне ў кожнай структуры, палітыка ці ініцыятывы вельмі абмежаваныя перспектывы і магчымасці. Таму мы вельмі арыентаваныя на тое, што адбываецца ў Беларусі.
Штаб Бабарыкі — па-ранейшаму самастойная структура, у нас няма праблемы абмяркоўваць позву са штабам Святланы, НАУ. Мы прыхільнікі каманднай працы і падтрымліваем кантакт, калі гэта патрэбна.
Ці прымае штаб удзел у распрацоўцы Канстытуцыі разам з грамадскай камісіяй Анатоля Лябедзькі?
Яшчэ ў лістападзе Максім Знак агучыў тры ўмовы, пры якіх ён як юрыст гатовы браць удзел у распрацоўцы Канстытуцыі:
- вызначэнне выразных умоў правядзення рэферэндуму,
- зразумелы механізм адкрытага абмеркавання праекта канстытуцыі,
- гарантыі незалежнага фарміравання выбаркамаў.
У нас у штабе ёсць свая група юрыстаў, якую раней узначальваў Максім Знак, і мы займаліся прапрацоўкай пытання канстытуцыйнай рэформы яшчэ ў чэрвені-ліпені, калі Віктар Дзмітрыевіч абвясціў ініцыятыву правядзення рэферэндуму.
У нас ёсць сваё бачанне парадку гэтага рэферэндуму. Але проста займацца распрацоўкай праекта Канстытуцыі без разумення, як яе потым скарыстаць, мы сэнсу не бачым. У выпадку прызначэння рэферэндуму трэба падрыхтаваць свае прапановы і паспрабаваць іх унесці. Калі ўлады адмовяцца, тады мае сэнс паспрабаваць ініцыяваць уласны рэферэндум. Таму кожнае дзеянне павінна быць прывязана да пэўных юрыдычных сцэнараў і зразумелых дзеянняў. Думак можа быць шмат, але гэта не заменіць канстытуцыйнага працэсу. Адзіны спосаб унясення паправак у Канстытуцыю — гэта рэферэндум.
Як падтрымаць дух змагання?
На жаль, цудоўных рэцэптаў тут няма. Цяпер у нас выпрабаванне цярплівасцю, і нічога новага ў параўнанні з тым, што мы казалі ўлетку, я не магу сказаць.
Трэба працягваць выказваць сваю нязгоду ўсімі законнымі спосабамі, падтрымліваць высокую грамадзянскую актыўнасць. Грамадства шчыра палюбіла яркасць і актыўнасць беларусаў і, безумоўна, звязвае свае планы з грамадскай ці палітычнай дзейнасцю. Усе падзеі і навіны сёння — вынік таго, што было гэтым улетку.
Раней заўсёды казалі, што беларусам нецікавая палітыка, што яны памяркоўныя, што ім рана ў дэмакратыю і патрэбна моцная рука. Але выявілася, што палітыка можа стаць галоўнай тэмай навін на цэлых паўгода і кожны беларус вельмі цікавіцца палітыкай. Адбылася прынцыповая змена грамадства.
Тэрмін ў 2-3 гады мяне таксама палохае, але важна разумець, што ўсе нашы лідары, якія знаходзяцца ў турме, наладжаныя ісці да перамогі. І ад таго, як мы папрацуем у гэты год, будзе шмат што залежаць у тым ліку і ў іх лёсе.
Як далучыцца да каманды штаба?
У нас ёсць спецыяльная форма на сайце, мы ўвесь час шукаем валанцёраў. У нас шмат партнёрскіх праектаў: 23.34 — праект па зборы дадзеных пра парушэнні права, politzek.me — праект па палітзняволеных, дзе вы можаце паглядзець усю інфармацыю пра іх, пасябраваць з імі, выканаць пэўныя заданні. Заходзьце на сайт, запісвайцеся ў форму і далучайцеся да працы. Штаб працягвае працаваць, мы не спыняемся, план працы ёсць.
Адрасуйце свае пытанні на афіцыйную пошту нашага штаба [email protected], падпісвайцеся на нашы сацсеткі і каналы, вы заўсёды можаце напісаць нам на пошту і задаць пытанне. Ёсць формы для валанцёраў. Мы будзем на сувязі.
